Tag: Harry Clarke

Richard King i jego twórczość

Opublikowano przez

Jeden z najciekawszych artystów witrażowych działających w XX wieku, Richard King, przyszedł na świat w Castlebar w hrabstwie Mayo w Irlandii. Był nie tylko wybitnym witrażystą, ale też ilustratorem.

W latach 20. studiował w Dublin Metropolitan School of Art. Planował zostać architektem, jednak jeden z jego nauczycieli zauważył w nim inny talent i przedstawił go Harry’emu Clarke – najważniejszemu irlandzkiemu witrażyście w tamtych czasach. Rok 1928 był dla Kinga przełomowy – to właśnie wtedy wstąpił do studia Clarke’a i rozpoczął karierę artysty witrażowego. Kiedy w 1931 roku Clarke zmarł, przejął rozpoczęte przez niego prace przy oknach katedry św. Mela w Longford. Od 1935 roku, przez pięć lat zarządzał pracownią swojego mistrza.

Clarke niewątpliwie miał ogromny wpływ na ukształtowanie młodego Kinga. W jego pracach wyraźnie widać wpływ mistrza, ale pojawiają się też inspiracje takimi twórcami jak Georges Rouault czy El Greco.

Do najsłynniejszych prac Kinga należą witraże w kościele św. Antoniego w Athlone, a także w świątyni śś. Piotra i Pawła w tym samym mieście. Artysta wykonał tam pięć pełnowymiarowych okien. Wśród nich znalazło się ciekawe przedstawienie św. Patryka bez brody. Warto wspomnieć również witraże w sanktuarium św. Judy w Faversham, w kościele św. Patryka w Newport czy w kościele Matki Bożej Wspomożycielki w Swinford.

Najwięcej witraży King wykonał w samej Irlandii, jednak można znaleźć też przykłady jego prac w Wielkiej Brytanii, Australii i USA. Przykładem mogą być trzy okna w pokoju Jamesa Jeffrey’a Roche’a w bibliotece w Boston College.

Oprócz witraży, Richard King znany jest z projektów irlandzkich znaczków pocztowych. Był głównym ilustratorem Rocznika Kapucynów, malował też obrazy. Artysta zmarł w 1974 roku, w dzień św. Patryka.

Tym co wyróżnia twórczość Kinga jest niezwykła umiejętność ilustrowania emocji i idealistycznych idei. Ten aspekt jego sztuki był szczególnie ceniony przez zleceniodawców kościelnych, którzy bardzo cenili jego zdolność do ilustrowania narracji biblijnych. W pracach Kinga wyraźnie widoczne są fascynacje tematami pokazującymi oddanie wierze katolickiej i Ojczyźnie. Artysta inspirował się też mitologią celtycką.

Witraże Harry’ego Clarke’a w Honan Chapel

Opublikowano przez

Honan Chapel to niewielka kolegiata położona na terenie Uniwersytetu College Cork w Irlandii. Wzniesiona została w latach 1914 -1916, dzięki środkom pozostawionym na ten cel przez Isabellę Honan, żonę i szwagierkę ostatnich spadkobierców z zamożnego rodu Honanów mieszkających w Cork. Budowę świątyni nadzorował ksiądz John O’Connel, który był zwolennikiem odrodzenia stylu celtyckiego w architekturze irlandzkiej oraz wielkim orędownikiem ruchu Arts &Crafts. Do wykonania prac zatrudniał głównie lokalnych artystów i rzemieślników. Kaplica znana jest na całym świecie głównie z niesamowitego wystroju wnętrza, które bardzo mocno nawiązuje do tradycji irlandzkich, choć w nowoczesnym jak na tamte czasy wydaniu. Wnętrze budowli zdobi 19 witraży, z których większość zaprojektował Harry Clarke.

Harry Clarke to jeden z najsłynniejszych, irlandzkich witrażystów. Swoją karierę zaczynał w firmie ojca, Joshua Clarke & Sons. Jednak młody Harry dążył do większej samodzielności. W latach 1915 – 1918 podjął się wykonania witraży do Honan Chapel. Najprawdopodobniej nie otrzymałby tego zlecenia, gdyby nie wstawiennictwo Johna O’Connela. Zaprojektowane przez Clarke’a witraże przedstawiają Matkę Bożą Bolesną i św. Józefa w prezbiterium, a także irlandzkich świętych. Po prawej stronie znajdują się okna z wizerunkami śś. Findbara, Alberta i Declana, po lewej śś. Ity, Brendana i Gobnaty. Na zachodniej ścianie, ponad drzwiami wejściowymi umieszczono tryptyk przedstawiający głównych patronów Irlandii: śś. Kolumbę, Patryka oraz Brygidę. Pozostałe witraże znajdujące się w świątyni zaprojektowali Alfred  E. Child, Catherine O’Brien i Ethel Rhind.

Przyjmując zlecenie na okna do Honan Chapel, Clarke był jeszcze bardzo młody, a zaprojektowane przez niego witraże były jego pierwszym dziełem zainstalowanym w przestrzeni publicznej. Wykorzystał w nich postaci miejscowych świętych, a także tradycję ludową i elementy folkloru. Okna Clarke’a wyróżniają się wspaniałymi kolorami, tajemniczą symboliką oraz skomplikowanym, niezwykle szczegółowym rysunkiem. Witraże nawiązują do średniowiecza, jednak w nowoczesnym wydaniu. Widać w nich wyraźnie indywidualny styl artysty, który nie wpisuje się w obowiązujące wtedy w irlandzkiej architekturze kościelnej trendy. Prace Clarke’a w Honan Chapel ugruntowały jego pozycję jako dojrzałego artysty i sprawiły, że zaczął otrzymywać liczne zlecenia nie tylko z Irlandii, ale także z zagranicy.

Irlandzki artysta witrazowy

Irlandzki artysta witrażowy Harry Clarke

Opublikowano przez

              Najbardziej znany irlandzki artysta witrażowy Harry Clarke urodził się 17 marca 1889 roku w Dublinie. Jego ojciec, Joshua, przybył do Dublina z Leeds w 1877 roku i założył firmę dekoracyjną. Firma Joshua Clarke & Sons została później rozszerzona o dział witraży. Młody Harry dorastał w studiu witrażowym, na tyłach domu rodzinnego przy ulicy 35 Frederick Street.  Po śmierci matki opuścił Belvedere College, do którego uczęszczał i praktykował w studiu witrażowym ojca.

Jako nastolatek Harry Clarke studiował sztukę tworzenia witraży w Metropolitan School of Art w Dublinie. W 1911 roku zdobył złoty medal w Ogólnokrajowym Konkursie Rady Edukacji w South Kensington, za okno witrażowe: Konsekracja św. Mela. Był to pierwszy z trzech kolejnych złotych medali, które Harry wygrał na zawodach krajowych za swoje witraże.

Clarke zaczął otrzymywać wynagrodzenie za sprzedane dzieła. W 1913 roku Harry pojechał do Londynu. W Boże Narodzenie tego roku artysta podpisał kontrakt z Harrap & Co. na zilustrowanie bajki Hansa Christiana Andersena. Książka została opublikowana w 1916 roku.

Młody witrażysta mimo, że był zatrudniony w studio swojego ojca zaczął pracować także nad własnymi zamówieniami na witraże. W latach 1915-1918 stworzył dziewięć okien do kaplicy Honan. Te wspaniałe okna witrażowe były kluczowe dla procesu budowania solidnej reputacji oraz pozytywnej oceny umiejętności i oryginalności Harry’ego. Artysta zaczął otrzymywać  zlecenia na wykonanie witraży w Irlandii, ale także w Wielkiej Brytanii. Jednocześnie współpracował z wydawnictwami ilustrując książki.

Irlandzki artysta witrażowy Harry Clarke stworzył jedno z najwybitniejszych dzieł sztuki witrażowej XX wieku.

Kiedy ojciec Harry’ego, Joshua, zmarł 13 września 1921 roku, Harry Clarke przejął prowadzenie studia witraży Joshua Clarke & Son. Witrażysta nadal otrzymywał własne zlecenia, a jego nazwisko wkrótce stało się synonimem oryginalnych prac witrażowych, najwyższej jakości i kunsztu. Stał się sławny na cały świat. Wykonał między innymi wspaniałe witraże dla katedry św. Szczepana w Brisbane w Australii. Okno Wniebowstąpienia zostało zainstalowane w Brisbane w 1923 roku i zyskało szerokie uznanie.

Harry Clarke stworzył również okno witrażowe dla Międzynarodowego Sądu Pracy w Genewie. Okno to przedstawia sceny z literatury irlandzkiej, autorstwa najlepszych pisarzy. Witraż z jakiś przyczyny nigdy nie był eksponowany. Aktualnie, po zmianie wielu właścicieli,  znajduje się na stałej wystawie w Uniwersytecie na Florydzie. Okno to zostało okrzyknięte arcydziełem artystycznym XX wieku.

W 1929 roku u Clarke’a zdiagnozowano gruźlicę. Harry przez większość życia cierpiał z powodu złego stanu zdrowia.  Sytuacja ta mogła się zaostrzyć na skutek używania chemikaliów przy tworzeniu dziełach witrażowych.

Artysta był wyjątkowo szczęśliwy, gdy otrzymał w 1929 roku swoje pierwsze amerykańskie zlecenie, na dziewięć okien dla bazyliki św. Wincentego a Paulo w Bayonne, w stanie New Jersey. Jednak choroba przerwała pracę i zmusiła go do wyjazdu do Szwajcarii, gdzie miał odpocząć i zregenerować siły.

 Na początku 1930 roku zostało założone Harry Clarke Studios w imieniu niedomagającego na zdrowiu Harry’ego.

Harry powrócił do Dublina w maju 1930 roku i od razu rzucił się w wir pracy, by nadrobić zaległości. Jego głównym celem, pomimo słabego stanu zdrowia było ukończenie okna w Genewie.. W końcu stworzył genewski witraż w październiku 1930 roku i  wrócił do Davos w Szwajcarii, próbując odzyskać zdrowie.
Poprawa nie następowała jednak. Obawiając się, że może umrzeć w obcym kraju, chciał wyjechać do Dublina. Jednak nie zdążył i 6 stycznia zmarł w Coire w Szwajcarii, w wieku 41 lat.

Pomimo tego, że przez większość swego życia borykał się z ciężką chorobą, Harry Clarke zdołał stworzyć jedno z najlepszych dzieł sztuki witrażowej XX wieku. Dzięki niemu powstały wspaniałe, liczne witraże sakralne a także  panele  szklane dla prywatnych klientów.

Najbardziej znane prace Harry’ego Clarke to dziewięć okien witrażowych, które wykonał dla Kaplicy Honan na Uniwersytecie Cork; Okno Wigilia św. Agnieszki w Miejskiej Galerii Sztuki Współczesnej Hugh Lane w Dublinie; witraże  Życie Chrystusa w Díseart, w Dingle; zestaw dekoracyjnych witraży w kawiarni Bewley’s, w Dublinie; czy sławny witraż w Genewie , teraz znajdujący się w Wolfsonian na Uniwersytecie na Florydzie. Ilustracje książkowe Harry’ego wciąż fascynują czytelników na całym świecie i są bardzo poszukiwane.

Harry Clarke odszedł za wcześnie. Mógł stworzyć jeszcze wiele wyjątkowych i niepowtarzalnych dzieł, ponieważ jego sposób przedstawiania był jedyny w swoim rodzaju.