Dzięki ilustratorowi Stefanowi Glerum z Amsterdamu powstał współczesny i popowy styl sztuki witrażowej.
Artysta urodził się w 1983 roku i mieszka i tworzy w Amsterdamie, w Holandii. Studiował cztery lata ilustrowanie książek na Akademii Św. Justa w Bredzie.
Jego sposób tworzenia jest pomieszaniem wielu stylów rysunku. Styl Stefana Gleruma jest jak tygiel dziedzictwa ilustracji. Jego prace są punktem wyjścia dla wielu artystów, ponieważ zawierają elementy historii grafiki.
W swojej twórczości Glerum inspiruje się stylami artystycznymi z początków XX wieku, takimi jak Art Deco, Bauhaus, włoski futuryzm i rosyjski konstruktywizm. Łączy je z popularnymi motywami, wykonanymi w stylu nawiązującym do jasnej linii . Ten holenderski artysta znany jest ze swoich zabawnych i efektownych ilustracji. Pracował przez długi czas jako asystent Joosta Swarte, znanego holenderskiego artysty tworzącego komiksy. Jego twórczość charakteryzuje się dynamicznymi postaciami klaunów.
Niedawno na ścianie kompleksu mieszkalnego w Amsterdamie Glerum zaprojektował ogromne i wyjątkowe dzieło sztuki oparte na sztuce witrażowej. Są to dwa witraże zainstalowane na kompleksie mieszkalnym przedstawiające kreskówkowy kolaż historii tego miejsca. Znajdujące się z przodu i z tyłu budynku okna witrażowe mają po 18 metrów i zostały wykonane według projektu artysty przez Atelier Schmit.
Holenderski artysta Stefan Glerum stworzył popowy styl sztuki witrażowej
Im dłużej się ogląda tę zadziwiającą pracę, tym więcej można się dowiedzieć o lokalizacji w jakiej się znajduje. Przede wszystkim okna witrażowe są skomponowane tak, by wyglądały z daleka, jak komin, nawiązując do Oostergasfabriek (XIX-wiecznej fabryki gazu), która kiedyś wyróżniała się na tym obszarze Amsterdamu. Po likwidacji fabryki na początku XX wieku teren ten gościł inne struktury przemysłowe i publiczne.
W witrażu z przodu widzimy odniesienia do wydobywania gazu na tym terenie i budynku fabryki zajmującej się tym przed laty. Budowla z rysunku przekształca się potem w osiedlowy basen Sportfondsenbad, a następnie w dawne schronisko dla zwierząt. Możemy zauważyć na ogromnym witrażu również manewr brytyjskich myśliwców podczas II wojny światowej. Obrazy witrażowe przedstawiają szkołę Ks. Bosko i Antona Rooskens, który uczył w tej szkole obróbki metalu. Widzimy również niewielkie odniesienia do starych fabryk mleka i farby.
Okno z tyłu opowiada osobiste historie związane z lokalizacją. Publiczne kąpiele dla robotników fabryki gazu, ogrody działkowe, które były bardzo popularne po II wojnie światowej. W okresie tym nie było praktycznie nic do jedzenia, więc niezwykła wartość miały miejskiej uprawy owoców i warzyw. Zobaczymy nawitrażu muzyków Red Fanfare, którzy ćwiczyli na tym terenie. Możemy podziwiać również laboratorium profesora Ernsta Laqueura, który prowadził badania nad wołowiną i odkrył estrogen. Można także zauważyć zarys dawnej synagogi na Linnaeusstraat i klubu Korfball Victoria.
Wszystko to zostało przedstawione przez Gleruma w niezwykle intensywnych i żywych barwach szkła. Dynamizm scen sprawia, że czuje się wielką energię, jaka emanuje z tych witraży. Obrazy wzbogaciły zarówno wygląd nowoczesnego osiedla od zewnątrz i spowodowały, że wyróżnia się ono nie tylko w skali holenderskiej, ale europejskiej a nawet światowej, jak i sprawiły, że samo wnętrze budynku nabrało innego klimatu. Słońce przenikające przez barwne szkła nasyca budynek ciepłem i radością.
To, co sprawia, że okna te są tak spektakularne, to płynne połączenie na nich okresów historycznych i współczesnych. Od manewrów wojskowych, przez orkiestrę dętą, przemysł gazowy, po opiekę nad zwierzętami, szalone postacie Gleruma maszerują razem na witrażach w transcendentalnym czasie i tworzą porywającą symfonię dynamicznego obrazu.
