John Hayward był brytyjskim twórcą nowoczesnych witraży, który wykonał prawie 200 okien dla kościołów i katedr nie tylko w Anglii, ale też w innych krajach. Do najciekawszych zaliczane są jego witraże w anglikańskim kościele St. Michael Paternoster Royal w Londynie.
W znajdującej się we wschodniej części kościoła kaplicy, można zobaczyć aż cztery witraże Haywarda. Główne okno na wschodniej ścianie ukazuje św. Michała Archanioła depczącego czerwonoskrzydłego szatana. Po bokach umieszczono witraże przedstawiające Madonnę z Dzieciątkiem oraz Adama i Ewę ze św. Gabrielem. Na południowej ścianie kaplicy można zobaczyć jeszcze jeden witraż, który choć pod względem stylistycznym tworzy spójną całość z pozostałymi, znacząco różni się od nich tematyką. Okno przedstawia Dicka Whittingtona i jego kota.
Richard „Dick” Whittington był legendarnym burmistrzem Londynu, który piastował to stanowisko aż cztery razy. Żył na przełomie XIV i XV wieku i zapisał się w historii dzięki licznym zasługom, m.in. dla kościoła St. Michael Paternoster Royal, który został odbudowany ze środków przekazanych przez Whittingtona i dzięki jego staraniom stał się kolegiatą.
Jednak nie to sprawiło, że Whittington do dziś jest powszechnie znany. Przez lata jego postać obrosła licznymi legendami. Według jednej z nich urodzony w ubogiej rodzinie Dick przybył do Londynu, aby zbić fortunę. W pewnym momencie zapragnął jednak wrócić do domu. Kiedy nocą uciekał z miasta, w okolicy Highgate Hill zatrzymało go bicie dzwonów z kościoła St. Mary-le-Bow. W ich dźwięku usłyszał wiadomość, żeby zawrócić, bo pisane jest mu zostać burmistrzem Londynu.
Druga z legend o Whittingtonie, opowiada, że zdobył on swoje bogactwo dzięki jednej, udanej transakcji, a mianowicie sprzedaży własnego kota. Miał go sprzedać do kraju opanowanego przez szczury. Opowieść tę, choć nie ma żadnych podstaw by wierzyć, że jest prawdziwa, na stałe powiązano z nazwiskiem burmistrza. Co więcej stała się ona nieodłączną częścią brytyjskiej kultury. Pojawia się w wielu książkach, przedstawieniach, balladach, pantomimach, operach czy nawet grach.
John Hayward na swoim witrażu nawiązał do pierwszej z legend. Okno przedstawia młodego człowieka w długim, niebieskim płaszczu, wysokich butach i czapce z daszkiem na głowie. Na plecach niesie on swój dobytek, a u jego stóp widzimy kota. Witraż jest złożony z ogromnej ilości małych kawałków kolorowego szkła, co sprawia, że całość nabiera niezwykle ekspresyjnego wyrazu.
Umieszczenie witraża z postacią Whittingtona w kościele St. Michael Paternoster Royal, wiązało się nie tylko z faktem, że burmistrz miał duże zasługi dla tej świątyni, ale też z tym, że po swojej śmierci w 1423 roku został tam pochowany. W kolejnych stuleciach jego grób dwukrotnie odkopywano w poszukiwaniu legendarnych skarbów, z którymi ponoć miał zostać pochowany (nie było to prawdą). W wyniku tych ingerencji, grób Whittingtona zaginął, a w czasie jego poszukiwań w 1949 roku odnaleziono jedynie zmumifikowanego kota.
