William Wailes był jednym z najbardziej płodnych witrażystów tworzących w XIX wieku. Działalność jego warsztatu jest imponująca, a w wielu angielskich kościołach do dziś można oglądać stworzone przez nich okna. Pomimo ich ogromnej ilości, William Wailes wciąż jest jednym z mniej znanych artystów witrażowych.
Wailes pochodził z Newcastle upon Tyne. Był sprzedawcą herbaty i miał własny sklep spożywczy. Nie planował kariery artystycznej, swoją twórczość początkowo traktował jedynie jako hobby. Na podwórzu miał piec, w którym wypalał małe emalie, a potem sprzedawał je w swoim sklepie. W 1830 roku zdecydował się w końcu potraktować swoje zainteresowania poważnie i rozpoczął studia w Monachium u Franza Mayera.
W 1838 roku William Wailes założył własną pracownię witrażową. Początkowo współpracował z Puginem, jednak nie był to opłacalny układ. Pugin często zmieniał warsztaty, w których realizował swoje projekty, biorąc pod uwagę jedynie jak najniższe koszty. Firma Wailesa zyskała sławę dostarczając witraże do wielu lokalnych kościołów. W miarę rozwoju pojawiało się w niej coraz więcej pracowników. W najlepszym momencie było ich siedemdziesięciu sześciu, co jak na warsztat produkujący witraże stanowiło w tamtych czasach imponującą liczbę. Wśród nich było wielu młodych artystów, którzy później osiągnęli spory sukces.
Jednym z największych osiągnięć firmy Williama Wailesa było Wielkie Zachodnie Okno katedry w Gloucester, przedstawiające sceny z życia Chrystusa. Było to niezwykłe wyzwanie, ponieważ obszar do przeszklenia był ogromny. Wailes podzielił kompozycję aż na cztery kondygnacje ze zwieńczeniem. Wśród wykonanych przez warsztat prac można też wymienić choćby cykl dwudziestu jeden witraży z kościoła Wszystkich Świętych w Hursley, Wschodnie Okno kościoła Mariackiego w Thatcham czy dwanaście okien przedstawiających historie z Ewangelii dla kościoła św. Andrzeja w Bradfield.
Choć William Wailes zatrudniał różnych projektantów, witraże które wychodziły z jego pracowni miały rozpoznawalny styl. Do ich charakterystycznych cech można zaliczyć często powtarzające się zestawienia kolorystyczne, widoczne w szatach postaci – żółty z niebieskim podszyciem, fioletowy z czerwonym podszyciem oraz czerwony z zielonym podszyciem. Szkło z warsztatu Wailesa jest też jaśniejsze niż w przypadku większości angielskich witraży z tego okresu. Uwagę zwracają również detale twarzy, które są nakładane w niezwykle malarski sposób.
William Wailes zmarł w 1881 roku, jednak pracownia wciąż działała pod kierownictwem jego syna Williama Thomasa, który zarządzał nią do 1910 roku. Większość prac stworzonych przez warsztat Wailesa znajduje się w północnej Anglii, jednak można znaleźć także przykłady w innych miejscach.
