Tag: farba witrażowa

Witraże w formie kreatywnych zestawów edukacyjnych dla dzieci

Główną kategorią materiałów oraz narzędzi do tworzenia szklanych witraży są rzecz jasna profesjonalne zestawy artystyczne. Część rzemieślników samodzielnie łączy poszczególne elementy, stawiając na niepowtarzalną, indywidualną formę. Jednak na rynku można też znaleźć propozycje edukacyjne dla dzieci, dostosowane do umiejętności początkujących i zaawansowanych miłośników zdobień. Pierwsza grupa obejmuje roczniki wczesnoszkolne, które ze względów bezpieczeństwa nie mogą mieć kontaktu ze szkłem oraz ostrymi narzędziami. W to miejsce poznają samą metodę łączenia elementów, wykorzystując do niej inne surowce. Co ciekawe, komplety akcesoriów można dostać już dla dzieci od lat 3. Są to gotowe wzorce, które po prostu należy pokolorować. Młodzież starszych klas albo ze szkół średnich może już pracować podczas zajęć technicznych na profesjonalnych zestawach.

Z jakich materiałów powstają dziecięce zestawy do tworzenia witraży?

Oczywiste względy decydują o tym, że najmłodsi artyści nie mogą mieć kontaktu z surowcami, które stanowią potencjalne zagrożenie. W ich miejsce trzeba znaleźć bezpieczniejsze zamienniki, pozwalające na pełne uwolnienie wyobraźni oraz kreatywności twórczej. Takimi materiałami w zestawie do witrażu są na przykład: papier, nożyczki, elastyczne tworzywa, farby, mazaki i podstawki. Niezależnie od tych części aktywność artystyczna najmłodszych powinna być nadzorowana przez rodzica lub nauczyciela. Chodzi o to, by w przypadku pytań albo wątpliwości, osoba dorosła mogła wesprzeć poradą. Znalezienie alternatywy dla: szkła, noży czy szlifierek zależy tak naprawdę od pomysłowości. W dziecięcym zestawie może znaleźć się także kolorowa plastelina, którą następnie uczniowie wypełnią rozrysowany projekt witrażu. Warunkiem jest tylko dostępność wielu barw.

Dlaczego warto kupić zestaw do tworzenia witraży dla dzieci?

Argumentów przemawiających za wyborem prezentowanego produktu jest dość dużo. Po pierwsze, dziecko znajdzie inspirujące zajęcie, które może ujawnić pasję lub talent. Po drugie, rozwinie własne umiejętności manualne związane z: cięciem, barwieniem, łączeniem elementów i inną obróbką materiałów. Po trzecie, nauczy się dopasowywać kolory do własnych koncepcji artystycznych. I wreszcie, może okazać się, że właśnie znalazło sposób na wszechobecną nudę w domu. Z punktu widzenia rodzica zaletą uzasadniającą zakup jest naprawdę atrakcyjna cena. Proste, lecz wciągające zestawy dla dzieci można dostać już od 20 zł. Nie jest to więc wydatek jakkolwiek obciążający wspólny budżet. Praca nad takimi witrażami może też przynieść najmłodszym stabilność emocjonalną. Zredukuje: pobudzenie, napięcie i ogólny stres.

Malowanie witraża klasycznego – część 1 – rozpoczynamy

Witraż klasyczny, tworzony jest z elementów szklanych, które wymagają zaawansowanej obróbki malarskiej. Do zdobienia stosuje się farby naszkliwne, których utrwalenie wymaga wypalenia w piecu szklarskim w wysokiej temperaturze. Technika ta gwarantuje trwałość zdobień, dorównując szkliwnemu barwieniu szkła.

Co jest potrzebne, aby rozpocząć tę ciekawą, ale i wymagającą przygodę artystyczną?

Przede wszystkim potrzebne będą naszkliwne farby witrażowe.  Są one dostępne w sklepach dla witrażystów. Bardzo dobrej jakości farby ma w swojej ofercie warszawski Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych (www.icimb.pl). Są one dostępne w formie proszku. Zależnie od składu chemicznego stosowane są różne temperatury wypału. Najczęściej do malowania witraży używa się farb, w których skład wchodzą związki ołowiu a do ich utrwalenia konieczne jest wypalenie w temperaturach od 520 do 6500C. Bardzo ważną farbą naszkliwną jest farba konturowa. Najczęściej stosowany jest w tym celu kolor czarny kryjący.

       O ostatecznym efekcie grafik decydują, obok farb, narzędzia, czyli pędzle. W pracowni stosujemy pędzle do nanoszenia konturów, nakładania farb na większych powierzchniach, cieniowania oraz szerokie blendery do wyrównywania barwnika, głównie patyn. Z uwagi na rodzaj stosowanych farb zaleca się stosowanie narzędzi z naturalnego włosia o średniej twardości (z reguły jest to sierść borsuka).

Szpachelki, tłuczki oraz szklane płytki służą do przygotowania farb.

Należy pamiętać również o narzędziach do zdejmowania nadmiaru farby, czyli igłach, rylcach, zaostrzonych patyczkach.

W pierwszej części cyklu omówimy pierwszy etap malowania witraża – naniesiemy kontur.

Pracę rozpoczynamy od przygotowania farby. W tym celu na płytkę szklaną (najlepsza jest chropowata strona matowej szybki) odpowiednią ilość farby. Następnie dodajemy nieco wody. Ilość ustalamy metodą prób.  Profesjonalne pracownie mają wiele tajemnic warsztatowych. Jedną z nich są dodatkowe składniki wprowadzane do farby. Spotykałem się z używaniem cukru, piwa czy gumy arabskiej.

Gęstość farby powinna być taka, aby można ją było nabrać na pędzel i aby po nim swobodnie spływała na powierzchnię szkła.

Na lewym zdjęciu pokazałem zbyt dużą konsystencję. Pasta po prawej stronie jest prawidłowa.

Przed rozpoczęciem malowania element szklany należy oczyścić z kurzu, brudu, a przede wszystkim odtłuścić powierzchnię malowanego przedmiotu. Wystarczy umyć element wodą z płynem do mycia naczyń. Można wykorzystać spirytus, benzynę lakową lub specjalistyczny płyn do odtłuszczania.

Elementy szklane mają dwie strony i witrażyści nanoszą rysunek (malaturę) na jedną z nich a niekiedy z obu stron.

Jeżeli szklany element jest przezroczysty (transparentny), to należy położyć go bezpośrednio na projekcie. W ten sposób najłatwiej jest nanieść kontur.

Nałożony kontur nie zawsze jest równy i wymaga retuszu. Używam do tego zaostrzonego patyczka bambusowego, nożyka oraz stalówki. Farba przygotowana na bazie samej wody jest słabo związana z podłożem. Dzięki temu, łatwo usuwać nadmiar zaschniętego barwnika.

Uzupełnianie składu farby o dodatkowe składniki, najczęściej  przyczynia się utwardzania jej powierzchni lub silniejszego związania z podłożem.

Wyrównywanie konturów, wygodnie jest wykonywać na podświetlanym stole.

Na tym etapie można również umieszczać napisy oraz wprowadzać pierwszy etap cieniowania „zgrubnego”.

Po zakończeniu nanoszenia konturów należy wypalić szklane elementy z farbą, przed przystąpieniem do dalszej pracy nad malaturą.