Średniowieczny mistrz w swoim dziele „Memmoria del magisterio de taryfy fenestre de Vetro” przekazuje wiele zasad tworzenia witraży.
Przede wszystkim przekazuje bezcenne informacje na temat żółtej farby tworzonej z chlorku srebra. Po długim okresie wykorzystywania czarnej konturówki pojawiła się nowa farba naszkliwna – żółta.
Witrażyści używali jej stosownie do natężenia wypału, w odcieniach od jasnej po ciemnoczerwo
ną do malowania architektury, aureoli, włosów, czy też ornamentów. Niebies
kie szkło pokryte bardzo cienko farbą żółtą z chlorku srebra dawało wrażenie soczystej zieleni.
Antonio da Pisa opisywał także zasady, których należało wówczas przestrzegać przy wykonywaniu omawianej techniki. Według autora tła figur na witrażach powinny być zawsze niebieskie, a w całej pracy należało wykorzystać około 1/3 białego szkła. Antonio da Pisa kładł także szczególny nacisk na harmonijne współgranie barwnych szkieł.
