Kościół pod wezwaniem Najświętszej Dziewicy Maryi (St. Mary the Virgin, nazywany po prostu St. Mary lub w skrócie SMV), położony jest w samym sercu uniwersyteckiego miasta. Pierwsze wzmianki o świątyni w tym miejscu pochodzą z 1086 roku, jednak obecny kościół sięga swoją historią XIII wieku, kiedy to został zaadaptowany na potrzeby uniwersytetu. Jest on największym kościołem parafialnym w Oxfordzie. Jednym z najciekawszych elementów wnętrza tej uniwersyteckiej świątyni są piękne, mieniące się bogatymi barwnymi refleksami okna.
Oprócz kilku średniowiecznych witraży w zachodniej części kościoła i niewielkich fragmentów XV wiecznych szyb w maswerkowych otworach wschodniego okna, większość witraży pochodzi epoki wiktoriańskiej.
Na początku XIX wieku wielu uczonych z Oxfordu doszło do wniosku, że świątynia potrzebuje więcej dekoracji, które nadadzą jej poczucie świętości, a odprawiane w tam ceremonie powinny zyskać bardziej uroczystą oprawę. Zwolennicy tego przekonania stali się znani jako Ruch Oxfordzki. Jego działacze sprzeciwiali się rosnącej sekularyzacji społeczeństwa. Głosili oni kazania o potrzebie odnowy kościoła, zachęcali do postrzegania świątyń jako miejsca sztuki i piękna, które służy uwielbieniu Boga.
W drugiej połowie XIX wieku zatrudniono artystów do zaprojektowania witraży. Kolorowe szyby wypełniły ogromne przestrzenie okienne w absydzie oraz w nawach bocznych. Największe wrażenie robi ogromne okno zachodnie, które przedstawia Drzewo Jessego, otoczone postaciami z Biblii. Ten znany od średniowiecza temat jest wyobrażeniem rodowodu Chrystusa. Witraż pochodzi z 1891 roku i został wykonany przez Charlesa Eamera Kempe – znanego projektanta i producenta witraży epoki wiktoriańskiej. Warto wspomnieć też o dwóch oknach wschodnich w nawie południowej, które są dziełem znanego angielskiego architekta, Augusta Pugina. W 1866 roku wstawiono witraż wykonany w warsztacie Claytona i Bella, poświęcony pamięci Johna Keble’a – duchownego i poety, jednego z liderów Ruchu Oxfordzkiego. Okna clerestorium są z przezroczystego szkła.
Wszystkie XIX-wieczne witraże w oknach uniwersyteckiego kościoła St. Mary’s w Oxfordzie, wyróżniają się niezwykle bogatymi, nasyconymi kolorami. Stanowią one wyrazisty akcent, który doskonale wpisuje się w eleganckie, gotyckie wnętrze świątyni.
