Witraż Świętego Ducha
Bazylika Świętego Piotra, w Watykanie, jest być może najbardziej znanym miejscem kultu chrześcijańskiego świata a spoglądające na papieski tron miliony oczu wiernych widzą zawsze wspaniały, górujący nad nim witraż Świętego Ducha.
Bazylika to ogromny i mistrzowski zbiór prac największych artystów sztuki w historii. Wielu z nich przyczyniło się do budowy i dekoracji tej ogromnej Katedry, ale Bernini był jej głównym architektem i poświęcił Bazylice swoje ostatnie pięćdziesiąt lat życia. Stworzył kilka z najważniejszych i najbardziej imponujących elementów, które zdobią tę Katedrę.
Mimo, że cała Bazylika zawiera liczne, imponujące dzieła i struktury z okresu baroku — a także renesansu — ołtarz w tylnej części katedry to chyba najpiękniejsze barokowe dzieło.
Tło znajdujące się za wspaniałym papieskim tronem zajmuje ogromną powierzchnię . Wysoki, wypukły sufit i ścianę zdobią bogato malowane sztukaterie, wizerunki Chrystusa, kilku świętych i płaskorzeźby, na których są zastępy aniołów, chmury i promienie słoneczne. Perfekcyjne wykończenie każdego obrazu tworzy imponującą całość.
Bogate wzory i dekoracje, złocenia są powszechne w barokowej architekturze. To pożądany efekt, który ma budować wrażenie odczuwane przez widza.
Liczne rzeźby świętych są schowane do wnęk po bokach głównego ołtarza, ale głównym elementem dekoracyjnym w tej części kaplicy, stworzonym przez Berniniego jest właśnie ogromna płaskorzeźba ze znajdującym się w jego centralnej części witrażem w kolorze bursztynowym, z białym gołębiem w centrum. Ściana stanowi wyjątkowe tło dla ogromnego, pozłacanego tronu z brązu, który jest pomnikiem dla założyciela kościoła katolickiego Świętego Piotra. W środku tronu znajduje się ważny relikt: oryginalne krzesło, które, jak wielu uważa, było faktycznie wykorzystywane kiedyś przez Świętego Piotra.
Witraż Świętego Ducha stanowi zwieńczenie spektakularnego tła tronu papieskiego w Bazylice Świętego Piotra w Watykanie.
Tron jest wspierany przez pozłacaną scenę, w której Św. Piotr odbiera klucze do Kościoła od Jezusa. Za i nad fotelem jest złocone tło wypełnione figurami aniołów a także wyrzeźbionymi chmurami i promieni światła, które wychodzą z centralnego, witrażowego okna. W środkowej części witraża, o ciepłych bursztynowych barwach, znajduje jest gołębica trzymająca gałązkę oliwną. To powszechnie przyjęty wizerunek Ducha Świętego w tradycji chrześcijańskiej. Emanujące z zewnątrz światło, przechodzące przez witrażowe okno, jak również ogólny blask z wielu pozłoceń rzeźby, tworzą niebiańską aurę, która na pewno zauroczy i zainspiruje każdego widza.
Całość to niezwykle dynamiczna kwintesencja baroku. Tron jest stałym punktem tego miejsca, zaś wszystko wokół zdaje się pozostawać w ciągłym ruchu. Niezwykły realizm sceny stwarza niesamowite optyczne złudzenie, że ogromna konstrukcja przemieszcza się w kierunku widza. Zadaniem dzieła było wywołanie emocji i silnych doznań u osób je oglądających. Ta dramatyczna teatralność cechuje dzieła architektoniczne Berniniego.
Dzięki połączeniu złotego światła sączącego się przez owalny witraż, malowideł na sztukateriach sufitowych, niesamowitej architektury wnętrza budynku i sposobu, w jaki została skonstruowana sama płaskorzeźba, ołtarz w Bazylice Świętego Piotra jest pięknym przykładem barokowej spójności różnych mediów sztuki. Wielka, dynamiczna płaskorzeźba ze świetlistym witrażem, z którego wylatuje biały gołąb z gałązką oliwną generuje ruch i dramatyczne doświadczenie dla widza – osobiste spotkanie z Bogiem.
Barokowe dzieło Berniniego, które powstało w 1655 roku wyraża się w połączeniu malarstwa, rzeźby i architektury, tworząc wyjątkowy obraz przemawiający głęboko do duchowości widza.