Tag: witraże Hiszpania

Witraże Gaudiego i Torresa

Witraże Gaudiego i Torresa

       Jeśli kiedykolwiek będziemy mieli okazję odwiedzić Majorkę, to w centrum malowniczo położonego miasta Palma de Mallorca warto zajrzeć do XIV-wiecznej katedry znanej La Seu, by obejrzeć wspaniałe witraże Gaudiego i Torresa.

Katedra to olśniewający, bardzo charakterystyczny budynek, jeden z piękniejszych, jakim poszczycić może się stolica tego kraju. Monumentalny budynek stworzony ze złotego piaskowca robi niesamowite wrażenie na odwiedzających go turystach.
To namacalny dowód na to, że Europa posiada najwyższe i najpiękniejsze budowle w stylu gotyckim.

Jeśli wejdziemy do środka, przekonamy się, dlaczego właśnie ta katedra zwana jest katedrą światła. W La Seu znajduje się aż 61 witraży wraz z zapierającym dech w piersiach oknem rozetą. Centralne okno uważane jest za najbardziej spektakularne dzieło świata. Jego konstrukcja wykorzystuje poranne słońce. Wdzierając się do środku zalewa ono budynek kaskadą promieni wielokolorowego światła.  Efekt jest wyjątkowy i jedyny w swoim rodzaju. Nie ma chyba piękniejszego widoku, niż rozchodzące się strumienie słońca, do tego uszlachetnione barwami kolorowego szkła. Kolejne wieki zapoczątkowały liczne zmiany w katedrze Le Seu. Miały one miejsce za sprawą Katalończyka, wybitnego artysty Antoniego Gaudiego. Katedra dostała zupełnie nowe życie. Metamorfoza opierała się na modernistycznych akcentach i dramatycznych dodatkach. Należy do nich szczególnie gigantyczny wieniec z korony cierniowej, który wisi nad ołtarzem głównym. Gaudi był wizjonerem i człowiekiem wielkiego rozmachu. Jego pomysły były nie tylko wyjątkowe, ale nie kłóciły się z ogólnym wystrojem i klimatem katedry.

W pięknej Katedrze na Majorce znajduje się efekt współpracy dwóch mistrzów – witraże Gaudiego i Torresa.

 

Na szczególną uwagę zasługuje wspólna praca Gaudiego z Joaquin’em Torres’em-Garcíą. Ten urodzony w Urugwaju twórca był jedną z najwybitniejszych person świata artystycznego   pierwszej połowy XIX wieku. Podobnie, jak Gaudi, Torres był mieszkańcem Katalonii do 14 roku życia, potem zmienił jednak miejsce zamieszkania na Urugwaj. Okrzyknięto go mianem artysty urugwajsko – katalońskiego. Człowiek ten nie odebrał jakiegoś szczególnie istotnego wykształcenia we wczesnej młodości. Był synem rolnika, kupca, więc cała jego wiedza opierała się na obserwacji życia codziennego. Torres – Garcia podziwiał naturę, przyrodę, grę światła, przenikanie barw. Z tych obserwacji wyrosła późniejsza maniera artysty – połączenie klasyki i awangardy, posługiwanie się prostą metaforą. W jego dziełach brak jest niekompatybilności oraz dysonansów. Figuracja i abstrakcja jest bardzo prosta. Torres – Garcia, podobnie jak Gaudi, łączy klasykę i nowoczesność. Robi to naturalnie, bez dysharmonii czy nieładu.

Współpraca Gaudi-Torres rozpoczęła się w 1903 roku. Torres otrzymał polecenie stworzenia okien witrażowych. Artysta dokonał tu istnego cudu witrażowego. Stworzył niesamowite boczne witraże oraz malutkie okienko – rozetę w centrum. Witraże te, oprócz tego, że wypełniają grą światła wnętrze Katedry, to posiadają również głębokie wartości interpretacyjne.  Torres stworzył w swoich witrażach miejsce do refleksji i zadumy dla odwiedzających katedrę. To dialog człowieka z Bogiem stworzony w barwnych oknach. Jest tam masa symboli maryjnych, wskazanie drogi do szukania Boga w dziełach jego natury. Witraże wykonano w niezwykle symbolicznej postaci, głoszącej uniwersalizm. Są one ponadczasowe. Symbole oddają to, co ziemskie –  słońce, księżyc, gwiazdy – w połączeniu z wartościami duchowymi – rozum, uczucia, królestwo natury.

Witraże są arcydziełem, które niesie ze sobą duży ładunek emocjonalny, skierowany do odbiorcy. Pobudzają do refleksji i zastanowienia nad właściwym sensem i istotą życia na ziemi oraz pogłębiają relacje z Bogiem.