Tag: szkło artystyczne

George W. Shannon

George W.Shannon

George W. Shannon jest światowej sławy artystą sztuki szklarskiej. Uznanie zdobył  dzięki swoim oszałamiającym szklanym rzeźbom. Twórczość tego 48 – letniego artysty  robi furorę na całym świecie. Dlatego warto przyjrzeć mu się nieco bliżej.

Początki inspiracji sztuką szklaną

Shannon do dnia dzisiejszego mieszka w River Heights, skąd pochodzi. Jego pasją była na początku mechanika, jednak bardzo intrygowało go szkło i jego proces powstawania. Artysta działa w obszarze natury, którą stara się łączyć ze szkłem. Jego bazą były kiedyś kamienie, metale i drewno połączone ze szkłem, w wielu wariacjach i kombinacjach. Twórca zaczynał budować swą markę od tworzenia drzwi, okien czy mebli, a także lamp. Furorę robiły jego zawieszane rzeźby i ściany wypełnione szkłem, dzielące pomieszczenia. Obecnie szklane dzieła Shannon’a zdobią rezydencje, pomieszczenia biurowe znanych firm czy są wykonywane na specjalne zamówienie, dla odbiorców nawet z Chin czy Australii.

George W. Shannon , czyli jak można pokochać sztukę wyrobu szkła artystycznego i uczynić z niej arcydzieło.

G.W. Shannon to mistrz sztuki szklarskiej od roku 1992. Jest to artysta nietuzinkowy, który zdążył już zdobyć rzesze fanów oraz masę zadowolonych klientów. Jako niekwestionowany lider w branży szkła artystycznego, George W. Shannon zdążył już wydać aż sześć poradników na temat tworzenia szkła i jego obróbki. Twórca dba o swój nieustanny rozwój artystyczny, który wyraża w wyjątkowej ekspresji swych szklanych mozaik. George jest także szkoleniowcem, ponieważ prowadzi cykle warsztatów z tworzenia szkła artystycznego na wszystkich poziomach umiejętności, od tych początkujących, po osoby zaawansowane. Shannon poszedł za ciosem i zbudował swoją markę tworząc firmę George W. Shannon Design. Jego działania skupione są na tworzeniu projektów, które są odwzorowaniem jego  kreatywności i ducha twórczego. Mottem jego pracy jest działanie z potrzeby serca, pasji i miłości do szkła.

Cztery żywioły i szkło

Shannon podczas tworzenia szklanych mozaik bawi się porami roku. Inspirują go cztery żywioły ziemskie – ogień, woda, powietrze oraz ziemia. Przeobraża to wszystko w szklane dzieła sztuki, które emanują światłem i ferią barw. Artysta używa ponadto rozmaitych  technik działania, wykorzystywane w swoim warsztacie pracy, takie jak: witraż, odlewanie w piecu, piaskowanie, malowanie aerografem, rzeźbienie w szkle oraz fusing. Autor prowadzi z odbiorcą niezwykłą grę, tworząc szklane, kolorowe arcydzieła, w których załamuje się i odbija światło słoneczne, tworząc niesamowite obrazy. Ich wielowymiarowość sprawia, że za każdym razem postrzegane są na nowo. Shannon tworzy całkiem nowe projekty ze szkła w sztuce szklarskiej.

Szklane cuda

G.W. Shannon jest autorem wielu szklanych mozaik, które tworzą elementy  architektoniczne budynków w różnych miejscach na świecie. Dzieła te tworzone są głównie metodą fusingu.  Artysta wykonał między innymi: szklaną, podświetlaną, wysoką na 3,5 metra fontannę przed Assiniboine Park Conservatory w Kanadzie. Kolejne dzieło nawiązuje do mitologii. Odyseja, czyli podświetlany zbiór kolorowych liści na klatce schodowej i ścianach pod atrium, znajduje się w Szpitalu Św. Bonifacego, w Manitoba. Dzieła Shannon’a, takie jak Droga Życia czy Przebudzenie chwili, to wyjątkowe konstrukcje szklane oparte na grze światła. Oprócz barw, dominuje tu także nawiązanie do żywiołów ziemi, bowiem szkło, jako piasek, właśnie z niej pochodzi oraz ognia, jako żywiołu rozświetlającego martwą materię.

George W. Shannon wyznacza nowe trendy w sztuce szklarskiej i sprawia, że sztuka ta znajduje swoje miejsce w przestrzeni publicznej.

Moda na szkło z czasów PRL

Moda na szkło z czasów PRL

Pewne trendy lubią się powtarzać w historii i zapewne z tej przyczyny wraca moda na szkło z czasów PRL. A jest się czym pochwalić, ponieważ polskie szkło było i  jest nadal jednym z najlepszych na świecie.

W czasach PRL’u szkło  artystyczne było zdecydowanie bardziej popularne niż dzisiaj i stanowiło ozdobę wnętrza prawie każdego domu. Artystyczne wyroby szklane nie były jednak w tamtych czasach tak drogie, jak dzisiaj. Tworzono je według projektów wybitnych artystów, takich jak: Jan Sylwester Drost, Eryka Trzewik-Drost, Zbigniew Horbowy czy Lucyna Pijaczewska.

Najlepszy okres dla polskiego szkła to właśnie czasy PRL’u. Nasze szklane wyroby podbijały rynki europejskiej – szczególnie kryształy, ale również byliśmy nagradzani za najlepsze szklane wzornictwo. W okresie tym powstaje Wydział Szkła przy wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych, na którym wykładał Stanisław Dawski, którego uczniami byli najlepsi polscy projektanci w dziedzinie szklanych produktów: Barbara Urbańska-Miszczak, Henryk Wilkowski czy wspomniany już Zbigniew Horbowy.

To właśnie szklane przedmioty wykonywane według projektów Horbowego cieszyły się w tamtych czasach największą popularnością. Dzbany i wazony jego autorstwa dzisiaj stanowią niezwykłą wartość dla miłośników vintage. Zyskały bardzo na cenie i są poszukiwane przez interent oraz na wszelkich targach staroci.

To, co kiedyś wyrzucaliśmy z niechęcią, z domów naszego dzieciństwa,  dzisiaj stanowi nie lada atrakcję dla wielu osób. Moda na szkło z czasów PRL-u jest uzasadniona, ponieważ wyroby szklane z tego okresu były prawdziwymi dziełami sztuki.

W późniejszym okresie rynek zalały masowo produkowane szklane przedmioty użytkowe marki duralex czy pyrex. Trend do ozdabiania wnętrz wazonami szklanymi czy dzbanami zaczął zanikać. Dzisiaj jednak, moda na vintage spowodowała, że zaczynamy poszukiwać w piwnicach i domach naszych dziadków szklanych wyrobów z czasów PRL-u.

Moda na szkła z czasów PRL powraca – warto zajrzeć do piwnic i na pawlacze.

Barwne, ciężkie, szklane naczynia na słodycze – wykonywane ręcznie, wysmukłe wazony mieniące się kolorami czy nawet szklane ryby, które kiedyś stały praktycznie na każdym telewizorze lub w meblościance – te właśnie przedmioty wracają dzisiaj, po latach znowu do łask.

Nasi rodzice i dziadkowie z pewnością nie podejrzewali, że wyroby szklane, które były ogólnie dostępne w ich czasach, dzisiaj będą miały wartość odpowiadającą ich jednej pensji w czasach PRL. Nie lubiliśmy tego szkła do tej pory – kojarzyło się nam negatywnie z fatalnym okresem w dziejach naszego kraju. A jednak to były produkty, których nie tworzono fabrycznie. Każdy wazon czy dzban wymagał ręcznego wykonania.

Moda na wyroby szklane oraz inne z czasów PRL-u, powróciła, ponieważ przypomnieliśmy sobie o sukcesach, jakie odnosiło w tamtych czasach polskie wzornictwo. To były czasy rozkwitu hut szkła w Polsce, więc nie było problemu z produkcją tego typu wyrobów.

Niestety większość hut została zamknięta, tak jak na przykład Huta Szkła Ząbkowice, w której produkowano popularne, szklane kury, których cena dzisiaj osiąga nawet 200 zł.

Gigant z tamtych czasów – Huta Szkła Krosno wybroniła się i dzisiaj tworzone są tam – we współpracy z młodymi projektantami – limitowane serie szklanych wyrobów.

Na szczęście szkło ozdobne znowu jest trendy i coraz więcej młodych ludzi interesuje się w Polsce produkcją przedmiotów z tego wybitnie ekologicznego surowca.
Szkło to z pewnością materiał wyjątkowo szlachetny i chociaż niezwykle delikatny w swej strukturze,  to umożliwiający tworzenie nieskończonej ilości form. Wszystko zależy tylko i wyłącznie od kreatywności i wyobraźni młodych twórców.

3681