Tag: australia

Gerry Cummins i Jill Stehn – wybitni witrażyści z Antypodów

Agata Mościcka

Fragment witraża - "Budowa linii kolejowej"
Fragment witraża – „Budowa linii kolejowej” – Designed and made by Gerry Cummins and Jill Stehn, Queensland, Australia
Fragment witraża - "Budowa linii kolejowej"
Fragment witraża – „Budowa linii kolejowej” – Designed and made by Gerry Cummins and Jill Stehn, Queensland, Australia

Gerry Cummins i Jill Stehn są artystami, którzy poświęcili swoje życie pracy nad renowacją i tworzeniem witraży na całym świecie.
Gerry Cummins jest uważany za jednego z czołowych australijskich artystów szkła barwionego. Jest wysoko wykwalifikowanym specjalistą w zakresie projektowania, malarstwa i barwienia, produkcji i renowacji witraży.
Jill Stehn współpracuje z artystą od 1994 roku.
Gerry poświęca teraz swój czas na projektowanie, malowanie i barwienie szkła do witraży, zaś Jill prowadzi firmę, zaopatruje ją w niezbędne materiały, zajmuje się cięciem szkła i również tworzeniem witraży.
Oboje od lat pracują nad projektami konserwacji i restauracji witraży na całym świecie.
Gerry i Jill w dowód uznania za ich umiejętności w zakresie renowacji starych witraży zostali wyróżnieni członkowstwem w Churchill Trust w roku 2002. Dzięki temu mieli możliwość podróżowania po świecie i pracy w wiodących pracowniach konserwatorskich za granicę. Uzyskali tak szansę uczenia się najlepszych praktyk i procedur, związanych z konserwacją witraży na świecie.
Przez trzy miesiące para artystów podróżowała po świecie pracując w Stanach Zjednoczonych, Anglii, Francji i w Niemczech. Odwiedzili pięć najlepszych na świecie studiów, które zajmują się tworzeniem i renowacją witraży. Uczyli się konserwacji, restauracji i metod ochrony witraży w wielu katedrach, kościołach i kaplicach. Oglądali tysiące okien z okresu od XII do XXI wieku.

Gerry i Jill są bardzo wdzięczni za możliwości rozwoju i poszerzania wiedzy, jakie stworzył im Winston Churchill Memorial Trust.

Gerry posiadł umiejętność tworzenia barwnych okien w pracowni witraży R. J. Albert w Melbourne w latach 1975-77.

Artysta wystawiał swoje prace we wczesnych latach osiemdziesiątych i był członkiem-założycielem Meat Market Glass Access Workshop w Melbourne.

Gerry i Jill są twórcami kreatywnymi.

Fragment witraża - "Budowa linii kolejowej"
Fragment witraża – „Budowa linii kolejowej” – Designed and made by Gerry Cummins and Jill Stehn, Queensland, Australia
Fragment witraża - "Budowa linii kolejowej"
Fragment witraża – „Budowa linii kolejowej” – Designed and made by Gerry Cummins and Jill Stehn, Queensland, Australia

Specjalizują się w tworzeniu oryginalnych, współczesnych, barwionych szyb do  budynków z wielu okresów architektonicznych i stylów.
Witraż jest formą sztuki. Odzwierciedla on i rejestruje historię swoich czasów. Współcześni Australijczycy kreują własną sztukę tak jak Jill i Gerry.
Artyści są ekspertami w dziedzinie barwionego szkła i witraży. Stworzyli więcej witraży niż ktokolwiek w Australii. Ich wyobraźnia realizuje się w  pełnej swobodzie koncepcji i całkowitej kontroli nad techniką wykonania  wyrazistych, współczesnych i charakterystycznych okien. Każde okno jest stworzone do subtelnego przewodzenia światła, bez względu na źródło promieni.
Ich współczesne witrażowe okna definiują charakter budynków prywatnych i publicznych, w których są montowane, w całej Australii.
Gerry z powodzeniem projektuje małe okna do bliskiego i intymnego oglądania jak i monumentalne dzieła takie jak „Pokój” i „Stworzenie”, okna witrażowe w katedrze w Cairns.
Wyzwaniem jest zawsze precyzja malowania kawałków szkła, poddawanych  renowacji, zarówno w małym intymnym oknie w domu jak i tworząc wielką wizję kościoła lub budynku użyteczności publicznej.

Gerry wnosi wiele ciepła, umiejętności, unikalności, bezpośredniej  wypowiedzi i przede wszystkim poczucia piękna w swoje prace.

Wybitni artyści pracują w prywatnym studio w spokojnej i pięknej okolicy  lasów deszczowych.

Gerry Cummins i Jill Stehn są bardzo doświadczonymi konserwatorami  bezcennego kulturowo i znaczącego historycznie, krajowego i międzynarodowego dziedzictwa witraży.
Artyści są członkami wielu liczących się na świecie towarzystw i komitetów, w tym między innymi International Scientific Committee for the Conservation of Stained Glass.
Gerry i Jill stworzyli ogromną ilość witraży na przełomie 30 lat swojej działalności, jak również dokonali wielu renowacji bezcennych okien.
Ostatnio Gerry i Jill pracowali w czerwcu zeszłego roku nad witrażami, które były instalowane w „Death Railway” Muzeum w Kanchababuri w Tajlandii. Cykl pamiątkowych obrazów,  związanych z tematyką II wojny światowej, nosi nazwę okna „The Cutting”.
Przedstawia ono aspekt budowy linii kolejowej, postrzeganej od strony rzeki, która była niezbędna w transporcie materiałów budowlanych.

Witraż - "Budowa linii kolejowej"
Witraż – „Budowa linii kolejowej” – Designed and made by Gerry Cummins and Jill Stehn, Queensland, Australia

Cztery postacie centralne są widoczne w pobliżu rzeki. W środkowej części okna zajmują zapasy materiałów, stanowiące główną cześć planowania, niezbędnego do zbudowania tego dużego projektu inżynierskiego. Samo cięcie, to wycinanie wapienia pod budowę kolei, z pomocą robotników z najbardziej podstawowymi narzędziami. W tle widoczna jest fantastyczna dżungla.
Okno ma 1,3m wysokości na 2,4 metra szerokości.

Witraż - "Budowa mostu linii kolejowej"
Witraż – „Budowa mostu linii kolejowej” – Designed and made by Gerry Cummins and Jill Stehn, Queensland, Australia

Trzydzieści lat doświadczenia Gerry’ego Cummins’a i Jill Stehn w restaurowaniu i konserwowaniu wspaniałych witraży na całym świecie czyni z artystów niedoścignionych ekspertów w tej dziedzinie, a ich głębokie zaangażowanie na rzecz przywrócenia świetności zabytkowym witrażom sprawia, że są uważani za oddanych całym sercem swojej pracy specjalistów.

Fragment witraża - "Budowa linii kolejowej"
Fragment witraża – „Budowa linii kolejowej” Designed and made by Gerry Cummins and Jill Stehn, Queensland, Australia

Polskie drzwi do Katedry Św. Pawła w Melbourne

Agata Mościcka

Wspaniała Katedra Św. Pawła w Melbourne już na progu wita wiernych polskim akcentem.  Ten wyjątkowy kościół swoją sławę zawdzięcza wybitnemu talentowi polskiego witrażysty Janusza Kuzbickiego.

Katedra Świętego Pawła została zbudowana w miejscu, gdzie dr Alexander Thomson w roku 1836 udzielał pierwszych publicznych, chrześcijańskich posług. W 1848 roku teren ten został udostępniony pod budowę budynku Kościoła parafialnego pod wezwaniem Świętego Pawła. Konsekrowany w 1852 roku, kościół był używany aż do 1885 roku, kiedy to został rozebrany, aby zrobić miejsce dla obecnej katedry, która pozostaje do dzisiaj w samym sercu życia miasta.

Katedra zbudowano w stylu neogotyckim. Została zaprojektowana przez wybitnego angielskiego architekta William’a Butterfield’a, który był znany jako projektant budowli sakralnych. Butterfield stanowczo odmówił odwiedzenia Melbourne i realizacja projektu budynku była skazana na wiele problemów, związanych zwyczajowo ze zdalnym nadzorem nad budową. Projektant zrezygnował ze swojej pracy w roku 1882 i wreszcie w 1884 roku budynek został ukończony pod kierunkiem Józefa Reed’a miejscowego projektanta, który zaprojektował wiele budynków użyteczności publicznej w Melbourne. Niemniej jednak Katedra Św. Pawła pozostaje ostatecznie arcydziełem Butterfielda.

W 2009 roku zakończono rozległe prace konserwatorskie na zewnątrz i wewnątrz katedry, prowadzone pod kierownictwem samego wielebnego David’a Richardson’a, 13-go Dziekana Melbourne.
Katedra Św. Pawła w Melbourne zachwyca swoim wnętrzem. Niezwykłe, wysokie sklepienie, dwa rzędy okien, na dwóch wysokościach, każde ze wspaniałym XIX wiecznym witrażem, ukazującym sceny z życia Jezusa, imponujące, zabytkowe, strzeliste okna z pięknymi witrażami nad wejściem i nad ołtarzem, dwie nawy boczne, piękne łuki i kolumny, cudowna kolorystyka wnętrza, a całość  dopracowana i doskonale odrestaurowana przez konserwatorów, wszystko to sprawia, że katedra jest miejscem najważniejszych uroczystości w mieście, z udziałem najwyższych rangą oficjeli i celem odwiedzin tysięcy turystów.

Dla Polaków jednak najważniejsze są drzwi wejściowe do Katedry i wieża Moorhouse.

Fragment drzwi do katedry pw. Św. Pawła w Melbourne
Fragment drzwi do katedry pw. Św. Pawła w Melbourne (zdjęcie 123RF)

W 2009 roku, gdy z powodu naruszenia stabilności wieży, w rezultacie natężenia ruchu ulicznego, wykonywano remont całego kościoła zwrócono się o pomoc w dekorowaniu Katedry do dwojga polskich artystów plastyków,  mieszkających na stałe w Australii – do Magdaleny i Janusza Kubickich.

Wejście do Katedry ma naturalne światło, które pada z góry, przez otwór w suficie. Okno świetlika zostało zaprojektowane i wykonane przez parę polskich witrażystów.

W sztuce chrześcijańskiej liczba osiem jest liczbą zmartwychwstania. Ośmioramienna gwiazda świetlika symbolizuje ofiarę Chrystusa, ale i nadzieję. Kształty tafli szkła przywodzą na myśl wczesne chrześcijańskie symbole ryby i odnoszą się do chrztu. Jasne szkło i niebiański wręcz kolor niebieski symbolizują miłość i prawdę, złoto oznacza boskość. Czerwony to krew ofiary i męczeństwo. Pięć części czerwonego szkła reprezentuje rany Chrystusa.

Kształt świetlika to kwadrat opisany na kole, gdzie kwadrat to symbol ziemskiego bytowania, a krąg to monogram Boga i symbol wieczności.

Kolejne dzieło wybitnego polskiego witrażysty i rzeźbiarza Janusza Kuzbickiego, obok którego nie da się przejść obojętnie w Katedrze Św. Pawła w Melbourne to szklane drzwi wejściowe. Dzięki nim wspaniałe, barwne światło wypełnia nawę główną kościoła. Neogotycka architektura wnętrza katedry Butterfielda staje się dzięki dziełu Janusza Kuzbickiego lekka, przejrzysta i nowoczesna, ale z szacunkiem dla dostojeństwa miejsca. Na powierzchni płyty drzwi autor opowiada historię Pawła w momencie, gdy jest oślepiony boskim światłem w drodze do Damaszku.

Pojawiają się tradycyjne symbole czterech ewangelistów z wizji Ezechiela: Lew, Orzeł, Wół i Człowiek. Drzwi mogą być postrzegane, dzięki jasnemu światłu, jakie wprowadzają do katedry, jako symbol samego Pawła, który łamał bariery między ludźmi i symbol Ewangelii, dostępnej dla wszystkich. Drzwi zostały wykonane z 25 mm szkła lanego metodą dalle de verre (technika spajania dużych brył szklanych, nieforemnych, betonem lub masą plastyczną dla uzyskania nierównych powierzchni, osadzonego w stalowej ramie. Większość szkła do wykonania witraża była importowana z Francji. Dominują ciepłe kolory żółty, czerwony. Stylistyka drzwi nawiązuje do wystroju neogotyckiej katedry. Drzwi wyglądają wspaniale zarówno z zewnątrz, jak i od środka katedry.

Do wykonania odpowiednich drzwi wejściowych do Katedry zostało wybranych, w drodze eliminacji trzech artystów, ale tylko projekt Polaka spełniał wszelkie wymagania. Poprzednie drzwi, drewniane, były zniszczone i zbyt ciężkie, by spełniać swoją rolę w prawidłowy sposób. Drzwi projektu Janusza Kuzbickiego dają unikatową wizualną lekkość, ich transparentna struktura i ponadczasowość projektu sprawiają, że nienaruszona jest jedność gotyckiej stylistyki wnętrza, a w zasadzie jest ona wzbogacona i podkreślona ciepłym światłem, promieniującym z tafli barwnych, witrażowych drzwi. Dzieło Janusza Kuzbickiego udowadnia, że wybór autora drzwi był słuszny.

Artysta starał się projektując drzwi do Katedry Św. Pawła w Melbourne osiągnąć wielki wybuch pięknego światła, pozostawiając jednak niezmienionym wewnętrzne piękno katedry i udało mu się tego dokonać.

Ten wybitny specjalista od witraży kościelnych może pochwalić się swoimi wspaniałymi pracami w wielu kościołach i katedrach na całym świcie.

Otrzymał wiele liczących się nagród za swoje wybitne dzieła od czasu, gdy w 1980 roku zamieszkał na stałe w Australii. Dzięki jego umiejętnościom i wielkiemu talentowi wspaniała Katedra Św. Pawła w Melbourne kojarzona jest na świecie z piękną, polską sztuką witrażową.